مقدمه

خانواده اولین سازمان اجتماعی و حیاتی است که فرد در آن زندگی می کند و اساسا یک کانون کمک ،تسکین ،التیام و شفابخشی است

که سلامت فرد و بقای جامعه را تأمین و تضمین می کند که پایه واساس تشکیل بنای خانواده ازدواج می باشد.

ازدواج یک نهاد مقدس در دین مبین اسلام می باشد که اهمیت آن به حدی است که پیامبر اکرم(ص) فرمودند: هیچ کانونی در اسلام بر پا نشده است که نزد خداوند از کانون ازدواج محبوب تر و عزیزتر باشد.

در شرع و قوانین اسلام احکام و قوانینی در رابطه با این موضوع بیان شده است که اهمیت آن را بیشتر نشان می دهد.

یکی دیگر از پدیده های مهم اجتماعی که منشاء آن به خانواده بازمی گردد ولی آثار آن علاوه بر خانواده متوجه ی کل جامعه نیز می شود پدیده طلاق است. طلاق وقتی اتفاق می افتد که زن ومرد دیگر توانایی زندگی با یکدیگر را نداشته باشند و تنش ها و ناسازگاری هایی که بین زوجین اتفاق افتاده مانع از ادامه زندگی آن دو با یک دیگر می شود.

از آنجا که گفتیم هدف دین اسلام ایجاد پیوند میان افراد انسانی و تشکیل کانون خانواده است طلاق را که مخالف فطرت و طبیعت انسان و بر خلاف قانون پیوند زن و مرد است را مورد نکوهش قرار داده و شایسته سرزنش می شمارد و آن را امری مغبوض خداوند معرفی کرده است که اسلام آن را منفورترین حلال مینامد.

از طرفی باید گفت که اسلام مایل نمی باشد آرامش و آزادی انسان ها از بین رفته و در سختی و عذاب به سر برند بنابراین اسلام طلاق را به عنوان را ه حلی پذیرفته و برای آن قوانینی قرار داده است